WeBible

1 - Men som medarbeidarar legg me dykk og på hjarta, at de ikkje til unyttes må taka imot Guds nåde.

2 - For han segjer: «I den tid som meg tektest, bønhøyrde eg deg, og på frelse-dagen hjelpte eg deg.» Sjå, no er det tid som tekkjest vel, sjå, no er det frelse-dagen!

3 - Og me gjev ikkje meinstøyt i nokon ting, so ikkje tenesta skal verta lasta,

4 - men i alt viser me oss som Guds tenarar: ved stort tolmod, i trengslor, i naud, i hugverk,

5 - under slag, i fengsel, i upprør, i træling, i vaking, i fasta,

6 - ved reinleik, ved skynsemd, ved langmod, ved godleik, ved den Heilage Ande, ved uskrymta kjærleik,

7 - med sannings ord, med Guds kraft, med rettferds våpn på høgre og vinstre sida;

8 - i æra og vanæra, med lastord og lovord, som villførande og endå sannferdige,

9 - som ukjende og endå velkjende, som døyande, og sjå, me liver! som dei som vert refste, men ikkje ihelslegne,

10 - som syrgjande, men alltid glade, som fatige, men som endå gjer mange rike, som inkje havande og endå eigande alt.

11 - Vår munn er upplaten mot dykk, korintarar, vårt hjarta hev vidga seg ut.

12 - De hev ikkje trongt rom hjå oss, men det er trongt i dykkar hjarto.

13 - Men til likt vederlag - eg talar som til born -: vidga de og ut dykkar hjarto!

14 - Gakk ikkje i framandt ok med vantruande! For kva samlag hev rettferd med urett? eller kva samfund hev ljos med myrker?

15 - Og kva samklang er det millom Kristus og Belial? eller kva lut hev ein truande med ein vantruande?

16 - Og kva semja hev Guds tempel med avgudar? For me er den livande Guds tempel, som Gud sagde: «Eg vil bu og ferdast millom deim, og eg vil vera deira Gud, og dei skal vera mitt folk.»

17 - «Difor, gakk ut frå deim, og skil dykk frå deim, segjer Herren, og rør ikkje ved ureint, so skal eg taka imot dykk,

18 - og eg skal vera dykk ein fader, og de skal vera meg søner og døtter, segjer Herren, den allmegtige.»